Zespół rezydencji na Jeżycach w Poznaniu - luksusowe osiedle okazałych willi miejskich, wzniesione w latach 1903-1914 w Poznaniu, na Jeżycach, w rejonie ulic Sienkiewicza (Wettynów) - Mickiewicza (Hohenzollernów) - Dąbrowskiego (Wielka Berlińska) - Słowackiego (Karola).
Osiedle powstało po likwidacji obwarowań miejskich (Twierdza Poznań), pod wpływem idei urbanisty Josepha Stübbena, który zrealizował w Poznaniu kilka innych założeń, wśród nich np. Sołacz. Zabudowane zostało luksusowymi, niezwykle okazałymi rezydencjami, adresowanymi do najbardziej zamożnych obywateli miasta. Zlokalizowano tam zarówno mieszkania, jak i apartamenty dla rentierów.
Obszar podzielono na działki przed 1903, a zabudowę zasadniczo zakończono około 1910, z tym, że później była ona jeszcze częściowo uzupełniana. Autorami koncepcji poszczególnych willi byli m.in. Karl Roskam i Paul Lindner.
Na osiedlu zamieszkała elita poznańskiej inteligencji - lekarze, urzędnicy, kupcy i architekci. Ze znanych osób byli to m.in. Heliodor Święcicki (profesor), Czesław Blachowski, Paul Lindner, Karl Roskam (architekci), czy kupiecka rodzina Kantorowiczów (Hartwig Kantorowicz był pierwszym producentem wódki Wyborowej, w swojej fabryce na Grochowych Łąkach w Poznaniu).
Budynki były zaprojektowane z rozmachem, przy maksymalnym wykorzystaniu działek - wysokie domy robiły wrażenie willi, a jednocześnie, podobnie jak kamienice miejskie, zapewniały właściwy zwrot kapitałów zaangażowanych w budowę, poprzez dużą liczbę posiadanych kondygnacji. Elewacje zdobiono zgodnie z zasadami secesji, a później, po 1910, skromniej - w duchu bardziej klasycznym. Przed domami zaprojektowano ogródki - całość dzielnicy miała znaczący odsetek zieleni.
Oprócz willi, na osiedlu ulokowała się siedziba Landratury (Starostwo) powiatu Poznań-Zachód (obecnie budynek w gestii służby zdrowia). Obiekt powstał w 1908, według projektu G.Seidla, w duchu neobarokowym, z elementami secesji. W 2008 został gruntownie wyremontowany. Takie sąsiedztwo dodatkowo podniosło status całego osiedla.
Po 1945 część kamienic, od strony ul. Roosevelta, zburzono - obecnie stoi tam m.in. Hotel Merkury. Reszta zachowała się i jest obecnie stopniowo poddawana procesowi rewitalizacji, po zaniedbaniach epoki PRL. Na kamienicy przy ul. Mickiewicza 32 umieszczono we wrześniu 1989 okrągłą tablicę pamiątkową ku czci nauczycieli wielkopolskich, pomordowanych w czasie II wojny światowej (mieści się tam Zarząd Okręgowy ZNP).
Wohnkomplex in Jeżyce in Poznań - ein luxuriöses Anwesen mit stattlichen Stadtvillen, das zwischen 1903 und 1914 in Posen auf Jeżyce in der Gegend von Sienkiewicza (Wettynów) - Mickiewicza (Hohenzollernów) - Dąbrowskiego (Wielka Berlińska) - Słowacki (Karol) errichtet wurde.
Das Anwesen entstand nach der Auflösung der Stadtbefestigung (Festung Posen), beeinflusst von der Idee des Städteplaners Joseph Stübben, der in Poznań mehrere andere Annahmen aufstellte, darunter auch Sołacz. Es wurde mit luxuriösen, äußerst eindrucksvollen Residenzen errichtet, die sich an die wohlhabendsten Bürger der Stadt richteten. Dort befanden sich sowohl Wohnungen als auch Mietwohnungen.
Das Gebiet wurde vor 1903 in Parzellen aufgeteilt und die Entwicklung wurde im Wesentlichen um 1910 abgeschlossen, mit der Ausnahme, dass es später teilweise wieder aufgefüllt wurde. Die Autoren des Konzepts der einzelnen Villen waren unter anderem Karl Roskam und Paul Lindner.
Das Anwesen war von der Elite der Posener Intelligenz - Ärzten, Beamten, Kaufleuten und Architekten - bewohnt. Von bekannten Leuten waren sie Heliodor Święcicki (Professor), Czesław Blachowski, Paul Lindner, Karl Roskam (Architekten) oder die Kaufmannsfamilie Kantorowicz (Hartwig Kantorowicz war der erste Hersteller von Wyborowa vodka in seiner Fabrik in Grochowe Łąkach in Poznań).
Die Gebäude waren blühend und mit maximaler Nutzung von Grundstücken gestaltet - hohe Häuser machten den Eindruck einer Villa und gleichzeitig, wie Stadthäuser, wurde die Rückführung des in dem Bau eingesetzten Kapitals durch eine Vielzahl von Etagen sichergestellt. Die Erhöhungen wurden nach den Grundsätzen des Jugendstils und später nach 1910 bescheidener gestaltet - eher klassisch. Vor den Häusern wurden Gärten angelegt - der gesamte Stadtteil hatte einen erheblichen Grünanteil.
Neben der Villa befindet sich auf dem Grundstück der Sitz des Landratury (Starostwo) -Viertels von Poznań-Zachód (zur Verfügung des Gesundheitsdienstes). Das Gebäude wurde 1908 nach dem Entwurf von G. Seidel im neobarocken Stil mit Elementen der Sezession angelegt. Im Jahr 2008 wurde es gründlich renoviert. Diese Nachbarschaft erhöhte den Status des gesamten Anwesens zusätzlich.
Nach 1945 wurde ein Teil der Mietshäuser von der ul. Roosevelt, abgerissen - derzeit gibt es das Hotel Merkury. Der Rest ist erhalten geblieben und wird derzeit schrittweise dem Prozess der Revitalisierung unterzogen, nachdem die Ära der PRL vernachlässigt wurde. Auf dem Wohnhaus an der ul. Mickiewicza 32 wurde im September 1989 als Gedenkplakette zum Gedenken an die während des Zweiten Weltkriegs ermordeten großpolnischen Lehrer aufgestellt (das Bezirksamt des ZNP befindet sich dort).
Zespół rezydencji na Jeżycach w Poznaniu - luksusowe osiedle okazałych willi miejskich, wzniesione w latach 1903-1914 w Poznaniu, na Jeżycach, w rejonie ulic Sienkiewicza (Wettynów) - Mickiewicza (Hohenzollernów) - Dąbrowskiego (Wielka Berlińska) - Słowackiego (Karola).
Osiedle powstało po likwidacji obwarowań miejskich (Twierdza Poznań), pod wpływem idei urbanisty Josepha Stübbena, który zrealizował w Poznaniu kilka innych założeń, wśród nich np. Sołacz. Zabudowane zostało luksusowymi, niezwykle okazałymi rezydencjami, adresowanymi do najbardziej zamożnych obywateli miasta. Zlokalizowano tam zarówno mieszkania, jak i apartamenty dla rentierów.
Obszar podzielono na działki przed 1903, a zabudowę zasadniczo zakończono około 1910, z tym, że później była ona jeszcze częściowo uzupełniana. Autorami koncepcji poszczególnych willi byli m.in. Karl Roskam i Paul Lindner.
Na osiedlu zamieszkała elita poznańskiej inteligencji - lekarze, urzędnicy, kupcy i architekci. Ze znanych osób byli to m.in. Heliodor Święcicki (profesor), Czesław Blachowski, Paul Lindner, Karl Roskam (architekci), czy kupiecka rodzina Kantorowiczów (Hartwig Kantorowicz był pierwszym producentem wódki Wyborowej, w swojej fabryce na Grochowych Łąkach w Poznaniu).
Budynki były zaprojektowane z rozmachem, przy maksymalnym wykorzystaniu działek - wysokie domy robiły wrażenie willi, a jednocześnie, podobnie jak kamienice miejskie, zapewniały właściwy zwrot kapitałów zaangażowanych w budowę, poprzez dużą liczbę posiadanych kondygnacji. Elewacje zdobiono zgodnie z zasadami secesji, a później, po 1910, skromniej - w duchu bardziej klasycznym. Przed domami zaprojektowano ogródki - całość dzielnicy miała znaczący odsetek zieleni.
Oprócz willi, na osiedlu ulokowała się siedziba Landratury (Starostwo) powiatu Poznań-Zachód (obecnie budynek w gestii służby zdrowia). Obiekt powstał w 1908, według projektu G.Seidla, w duchu neobarokowym, z elementami secesji. W 2008 został gruntownie wyremontowany. Takie sąsiedztwo dodatkowo podniosło status całego osiedla.
Po 1945 część kamienic, od strony ul. Roosevelta, zburzono - obecnie stoi tam m.in. Hotel Merkury. Reszta zachowała się i jest obecnie stopniowo poddawana procesowi rewitalizacji, po zaniedbaniach epoki PRL. Na kamienicy przy ul. Mickiewicza 32 umieszczono we wrześniu 1989 okrągłą tablicę pamiątkową ku czci nauczycieli wielkopolskich, pomordowanych w czasie II wojny światowej (mieści się tam Zarząd Okręgowy ZNP).
Źródło:
https://pl.wikipedia.org/wiki/Zesp%C3%B3%C5%82_rezydencji_na_Je%C5%BCycach_w_Poznaniu
Wohnkomplex in Jeżyce in Poznań - ein luxuriöses Anwesen mit stattlichen Stadtvillen, das zwischen 1903 und 1914 in Posen auf Jeżyce in der Gegend von Sienkiewicza (Wettynów) - Mickiewicza (Hohenzollernów) - Dąbrowskiego (Wielka Berlińska) - Słowacki (Karol) errichtet wurde.
Das Anwesen entstand nach der Auflösung der Stadtbefestigung (Festung Posen), beeinflusst von der Idee des Städteplaners Joseph Stübben, der in Poznań mehrere andere Annahmen aufstellte, darunter auch Sołacz. Es wurde mit luxuriösen, äußerst eindrucksvollen Residenzen errichtet, die sich an die wohlhabendsten Bürger der Stadt richteten. Dort befanden sich sowohl Wohnungen als auch Mietwohnungen.
Das Gebiet wurde vor 1903 in Parzellen aufgeteilt und die Entwicklung wurde im Wesentlichen um 1910 abgeschlossen, mit der Ausnahme, dass es später teilweise wieder aufgefüllt wurde. Die Autoren des Konzepts der einzelnen Villen waren unter anderem Karl Roskam und Paul Lindner.
Das Anwesen war von der Elite der Posener Intelligenz - Ärzten, Beamten, Kaufleuten und Architekten - bewohnt. Von bekannten Leuten waren sie Heliodor Święcicki (Professor), Czesław Blachowski, Paul Lindner, Karl Roskam (Architekten) oder die Kaufmannsfamilie Kantorowicz (Hartwig Kantorowicz war der erste Hersteller von Wyborowa vodka in seiner Fabrik in Grochowe Łąkach in Poznań).
Die Gebäude waren blühend und mit maximaler Nutzung von Grundstücken gestaltet - hohe Häuser machten den Eindruck einer Villa und gleichzeitig, wie Stadthäuser, wurde die Rückführung des in dem Bau eingesetzten Kapitals durch eine Vielzahl von Etagen sichergestellt. Die Erhöhungen wurden nach den Grundsätzen des Jugendstils und später nach 1910 bescheidener gestaltet - eher klassisch. Vor den Häusern wurden Gärten angelegt - der gesamte Stadtteil hatte einen erheblichen Grünanteil.
Neben der Villa befindet sich auf dem Grundstück der Sitz des Landratury (Starostwo) -Viertels von Poznań-Zachód (zur Verfügung des Gesundheitsdienstes). Das Gebäude wurde 1908 nach dem Entwurf von G. Seidel im neobarocken Stil mit Elementen der Sezession angelegt. Im Jahr 2008 wurde es gründlich renoviert. Diese Nachbarschaft erhöhte den Status des gesamten Anwesens zusätzlich.
Nach 1945 wurde ein Teil der Mietshäuser von der ul. Roosevelt, abgerissen - derzeit gibt es das Hotel Merkury. Der Rest ist erhalten geblieben und wird derzeit schrittweise dem Prozess der Revitalisierung unterzogen, nachdem die Ära der PRL vernachlässigt wurde. Auf dem Wohnhaus an der ul. Mickiewicza 32 wurde im September 1989 als Gedenkplakette zum Gedenken an die während des Zweiten Weltkriegs ermordeten großpolnischen Lehrer aufgestellt (das Bezirksamt des ZNP befindet sich dort).
Quelle:
https://pl.wikipedia.org/wiki/Zesp%C3%B3%C5%82_rezydencji_na_Je%C5%BCycach_w_Poznaniu