Skrzyżowanie ulicy Ratajczaka i placu Wolności. Widoczna zniszczona w roku 1945 narożna kamienica oraz sprzątający gruzy poznańczycy. Na ścianie budynku tablica upamiętniająca patrona ulicy.
Franciszek Ratajczak po rewolucji listopadowej 1918 roku, został skierowany do Poznania, by pomóc w organizacji ruchu niepodległościowego. Na początku grudnia 1918 wraz z grupą ludzi został przydzielony do oddziałów Służby Straży i Bezpieczeństwa stacjonujących w Forcie Raucha (Berdychowo) pod dow. por. Ed. Krauzego. W dniu wybuchu powstania wielkopolskiego 27 grudnia 1918 wraz z całym oddziałem został skierowany do zamku cesarskiego, w celu wzmocnienia stacjonującej tam polskiej załogi. Ostrzeliwany przez niemieckich grenadierów pluton, w którym służył, nacierał na prezydium policji. W czasie ataku został ciężko ranny i w godzinach wieczornych zmarł. Pochowano go w grobowcu powstańców wielkopolskich na Cmentarzu Górczyńskim w Poznaniu.
Kreuzung der Ratajczaka-Straße und des Wolności-Platzes. Sichtbar, 1945 zerstört, Eckwohnhaus und Trümmer räumen die Stadt auf. Eine Gedenktafel zum Gedenken an den Straßenpatron an der Wand des Gebäudes.
Franciszek Ratajczak wurde nach der Revolution im November 1918 nach Posen geschickt, um bei der Organisation der Unabhängigkeitsbewegung mitzuwirken. Anfang Dezember 1918 wurde er zusammen mit einer Gruppe von Leuten den in Fort Raucha (Berdychowo) unterstellten Abteilungen des Wach- und Sicherheitsdienstes zugeteilt vergleiche Ed. Krauze. Am Tag des Ausbruchs des Großpolnischen Aufstands am 27. Dezember 1918 wurde er zusammen mit der gesamten Einheit zur kaiserlichen Burg geschickt, um die dort stationierte polnische Besatzung zu stärken. Der Zug, in dem er diente, von den deutschen Grenadieren beschossen, griff das Polizeipräsidium an. Er wurde während des Angriffs schwer verletzt und starb am Abend. Er wurde im Grab der Großpolnischen Aufständischen auf dem Górczyński-Friedhof in Posen beigesetzt.
Skrzyżowanie ulicy Ratajczaka i placu Wolności. Widoczna zniszczona w roku 1945 narożna kamienica oraz sprzątający gruzy poznańczycy. Na ścianie budynku tablica upamiętniająca patrona ulicy.
Franciszek Ratajczak po rewolucji listopadowej 1918 roku, został skierowany do Poznania, by pomóc w organizacji ruchu niepodległościowego. Na początku grudnia 1918 wraz z grupą ludzi został przydzielony do oddziałów Służby Straży i Bezpieczeństwa stacjonujących w Forcie Raucha (Berdychowo) pod dow. por. Ed. Krauzego. W dniu wybuchu powstania wielkopolskiego 27 grudnia 1918 wraz z całym oddziałem został skierowany do zamku cesarskiego, w celu wzmocnienia stacjonującej tam polskiej załogi. Ostrzeliwany przez niemieckich grenadierów pluton, w którym służył, nacierał na prezydium policji. W czasie ataku został ciężko ranny i w godzinach wieczornych zmarł. Pochowano go w grobowcu powstańców wielkopolskich na Cmentarzu Górczyńskim w Poznaniu.
https://pl.wikipedia.org/wiki/Franciszek_Ratajczak
Kreuzung der Ratajczaka-Straße und des Wolności-Platzes. Sichtbar, 1945 zerstört, Eckwohnhaus und Trümmer räumen die Stadt auf. Eine Gedenktafel zum Gedenken an den Straßenpatron an der Wand des Gebäudes.
Franciszek Ratajczak wurde nach der Revolution im November 1918 nach Posen geschickt, um bei der Organisation der Unabhängigkeitsbewegung mitzuwirken. Anfang Dezember 1918 wurde er zusammen mit einer Gruppe von Leuten den in Fort Raucha (Berdychowo) unterstellten Abteilungen des Wach- und Sicherheitsdienstes zugeteilt vergleiche Ed. Krauze. Am Tag des Ausbruchs des Großpolnischen Aufstands am 27. Dezember 1918 wurde er zusammen mit der gesamten Einheit zur kaiserlichen Burg geschickt, um die dort stationierte polnische Besatzung zu stärken. Der Zug, in dem er diente, von den deutschen Grenadieren beschossen, griff das Polizeipräsidium an. Er wurde während des Angriffs schwer verletzt und starb am Abend. Er wurde im Grab der Großpolnischen Aufständischen auf dem Górczyński-Friedhof in Posen beigesetzt.
https://pl.wikipedia.org/wiki/Franciszek_Ratajczak