Aleje Marcinkowskiego, Urząd Pocztowy
Aleje Marcinkowskiego, Postamt
© Fotopolska.eu
POL
nahe Poznań
Perfect!
Perfekt!
Vorher-Nachher-Bilder in der Nähe
Lade Bilder...
Gmach Urzędu Pocztowego Poznań 9 – budynek pocztowy zlokalizowany na Starym Mieście w Poznaniu przy ul. 23 Lutego 28, róg Al. Marcinkowskiego, w sąsiedztwie placu Wielkopolskiego, Uniwersytetu Artystycznego, Archiwum Państwowego, Studzienki Kronthala i rzeźby Golema.
Pierwszy gmach pocztowy stanął w tym miejscu w 1798 i miał dwie kondygnacje. W latach 1872-1881 zbudowano następny – neorenesansowy z kopułą (projektant – Heinrich Koch). Mieścił on w sobie m.in. stację dyliżansów. W 1936 przebudowano wnętrza według projektu Adama Ballenstedta, rozdzielając, w nowoczesny na owe czasy sposób, działy: pocztowy i telekomunikacyjny. Prace kontynuowano w czasie II wojny światowej, nadając obiektowi obecny wygląd. Monumentalna fasada z kolumnami doryckimi w wielkim porządku jest charakterystyczna dla architektury nazistowskiej. 9 września 1945 otwarto tu zbudowaną od podstaw międzymiastową centralę telefoniczną i telegraficzną (była ona wówczas głównym węzłem łączności dla Polski zachodniej). Miała 22 łącznice międzymiastowe o pojemności dwustu obwodów, trzy łącznice badaniowe, siedem stolików do przyjmowania rozmów oraz udzielania informacji i dziesięć połączeń dalekopisowych z głównymi miastami kraju[1]. W 1995 salę operacyjną przebudowano, rezygnując ze stylistyki nazistowskiej na rzecz postmodernizmu (Toya-Design).
W 1975 dobudowano, pomiędzy gmachem poczty a przestrzenią na nowy gmach Muzeum Narodowego (oddany w 2001), awangardowy biurowiec mieszczący Wojewódzkie Centrum Telekomunikacyjne, co było odpowiedzią na dynamiczny rozwój telefonii w tamtych czasach.
Z powodu istnienia w tym miejscu poczty, ulica przy której znajduje się gmach dawniej nosiła nazwę Pocztowej i Poststrasse.
https://pl.wikipedia.org/wiki/Gmach_Urz%C4%99du_Pocztowego_Pozna%C5%84_9
Das Gebäude der Posener Post 9 - ein Postgebäude in der Altstadt von Poznań, ul. 23. Februar 28. Ecke Al. Marcinkowskiego, in der Nähe des Wielkopolska-Platzes, der Kunstuniversität, des Staatsarchivs, Stonecki Kronthal und der Skulptur Golem.
Das erste Postamt stand 1798 an dieser Stelle und hatte zwei Stockwerke. In den Jahren 1872-1881 wurde eine andere - Neorenaissance mit Kuppel (Designer - Heinrich Koch) errichtet. Es enthielt unter anderem Postkutschenstation. 1936 wurden die Innenräume nach dem Entwurf von Adam Ballenstedt umgebaut und die Post- und Telekommunikationsabteilungen damals auf moderne Weise getrennt. Die Arbeiten wurden während des Zweiten Weltkriegs fortgesetzt und gaben dem Gebäude sein heutiges Aussehen. Charakteristisch für die NS-Architektur ist die monumentale Fassade mit dorischen Säulen in großer Ordnung. Am 9. September 1945 wurde ein Intercity-Telefon- und Telegraphenaustausch von Grund auf aufgebaut (damals war es der Hauptumschlagplatz für die Kommunikation in Westpolen). Es verfügte über 22 Überlandverbindungen mit einer Kapazität von zweihundert Leitungen, drei Testverbindungen, sieben Tabellen zum Empfang von Anrufen und zur Bereitstellung von Informationen und zehn Fernschreibverbindungen mit den wichtigsten Städten des Landes [1]. 1995 wurde der Operationssaal umgebaut, wodurch die NS-Stilistik für die Postmoderne (Toya-Design) aufgegeben wurde.
1975 wurde zwischen dem Postamt und den Räumen für das neue Nationalmuseum (2001 fertiggestellt) ein Avantgarde-Bürogebäude mit dem Voivodship Telecommunications Center hinzugefügt, das die Antwort auf die dynamische Entwicklung der Telefonie in dieser Zeit war.
Wegen des Vorhandenseins eines Postens wurde die Straße, an der sich das Gebäude befindet, früher als Pocztowa und Poststraße bezeichnet.
https://pl.wikipedia.org/wiki/Gmach_Urz%C4%99du_Pocztowego_Pozna%C5%84_9