Aleja Niepodległości
Allee der Unabhängigkeit
© Miejski Konserwator Zabytków
POL
nahe Poznań
Vorher-Nachher-Bilder in der Nähe
Lade Bilder...
Aleja Niepodległości, lata okupacji niemieckiej (1939-45).
Aleja Niepodległości to główna ulica Poznania biegnąca równolegle do ul. Tadeusza Kościuszki wzdłuż ścisłego centrum miasta. Została wytyczona w 1905 po likwidacji poligonalnych umocnień Twierdzy Poznań, w trakcie budowy Dzielnicy Cesarskiej.
W latach 1905–1919 nosiła nazwę Kaiserring, od 1919–1939: Wały Leszczyńskiego, 1939–1945: Oberwall, Niederwall, a w latach 1950–1990 - aleja Stalingradzka. Tę ostatnią nazwę przyjęto 28 stycznia 1950, przed obchodami siódmej rocznicy bitwy stalingradzkiej, na wniosek Stanisława Hebanowskiego, reprezentującego przewodniczących komitetów blokowych śródmieścia. Obecną nazwę przyjęto w 1990, jako jedną z dwóch wówczas proponowanych - drugą propozycją była Aleja Zwycięstwa. Proponowano również pozostawienie w pewnym odcinku nazwy Aleja Stalingradzka (od Libelta do Fredry), motywując to m.in. bohaterstwem Polaków walczących pod Stalingradem.
W okresie PRL-u na odcinku od placu Mickiewicza (skrzyżowanie z ulicą Święty Marcin, ówczesną Armii Czerwonej) do skrzyżowania z obecną ulicą Królowej Jadwigi nosiła nazwę Juliana Marchlewskiego.
Aleja Niepodległości, Jahre deutscher Besatzung (1939-45).
Aleja Niepodległości ist die Hauptstraße von Posen, die parallel zur ul. Verläuft. Tadeusz Kościuszko entlang der Innenstadt. Es wurde 1905 nach der Auflösung der polygonalen Befestigungsanlagen der Posener Festung während des Baus des Kaiserviertels eingegrenzt.
In den Jahren 1905-1919 hieß es Kaiserring, von 1919-1939: Wały Leszczyńskiego, 1939-1945: Oberwall, Niederwall, und in den Jahren 1950-1990 - Stalingradzka Allee. Der Nachname wurde am 28. Januar 1950 vor der Feier des siebten Jahrestages der Schlacht von Stalingrad auf Ersuchen von Stanisław Hebanowski, der die Vorsitzenden der Blockkomitees der Innenstadt vertrat, angenommen. Der heutige Name wurde 1990 als einer der beiden damals vorgeschlagenen übernommen - der zweite war Aleja Zwyciestwa. Es wurde auch vorgeschlagen, die Stalingrad Avenue (von Libelta nach Fredro) in einer bestimmten Episode zu verlassen, was unter anderem motivierte, Heldentum der in Stalingrad kämpfenden Polen.
In der Zeit der polnischen Volksrepublik hieß der Abschnitt vom Mickiewicza-Platz (Kreuzung mit der Święty-Marcin-Straße, dann der Roten Armee) bis zur Kreuzung mit der heutigen Straße von Królowej Jadwigi Julian Marchlewski.