Port rzeczny w starym korycie Warty
Flusshafen im alten Warthe-Flussbett
© Nardowe Archiwum Cyfrowe
POL
nahe Poznań
Vorher-Nachher-Bilder in der Nähe
Lade Bilder...
Barki w porcie w starym korycie rzeki Warta.
Port powstał z inicjatywy władz miasta w latach 1896-1902 na Warcie. Wcześniej w mieście działało kilka nabrzeży przeładunkowych (również m.in. targ solny i chwaliszewski targ rybny), a port powstał w miejscu jednego z nich – bulwaru Kleemana. Ulokowany był on na ulicy Szyperskiej, w pobliżu mostu Chwaliszewskiego. Łącznie teren zakupiony przez miasto miał powierzchnię 57 000 m².
Wybudowane nabrzeże miało 8,5 m wysokości, 704 m długości i ciągnęło się od dawnego bulwaru Kleemana do mostu kolejowego koło Tamy Garbarskiej. Opierało się na wbitych na 5 metrów w dno rzeki żelaznych słupach. Koryto rzeki pogłębiono. Na nabrzeżu funkcjonowało 5 dźwigów portowych o ładowności 1,5 t, 2 żurawie bramowe o ładowności 2 t oraz dziewięć koryt do przesypu węgla z wagonów na barki. Port miał również połączenie kolejowe z dworcem Tama Garbarska. Bocznica portowa posiadała 17 torów i 43 rozjazdy. Jednocześnie przy nabrzeżach mogły zacumować w podwójnym rzędzie 42 barki o ładowności 400 ton lub 36 barek o ładowności 600 ton.
Oficjalne otwarcie portu miało miejsce 1 października 1902 roku pod nazwą Przeładownia Miejska. W roku 1913 przeładowano w nim 220 tys. ton towarów (głównie zboże, mąki, cukier, płody rolne, spirytus, cegłę, piasek, cement, pasze, nawozy i wyroby metalowe). Transportowano towary do Szczecina, Hamburga, Frankfurtu nad Odrą, Kostrzyna, Berlina i Gorzowa.
Po przyłączeniu Poznania do Polski w 1919 port podupadł, by znów ożyć po podpisaniu umów celnych z Niemcami w 1923. Rok później powołano Żeglugę Wielkopolską. W 1926 przeładowano 120 tys. ton towarów, a w latach 1926-1932 przetransportowano przez Poznań łącznie 300 tys. ton węgla. Najbardziej dochodowe lata w całej historii portu to okres 1926-1932 (najlepszym sezonem był 1929/1930 – zacumowano wtedy 724 statki i przeładowano 15 918 wagonów).
Podczas bitwy o Poznań w 1945 port został zniszczony w 95% i nigdy nie został w pełni odbudowany. W sierpniu 1945 posiadał sześć statków z napędem własnym o łącznej sile maszyn 1200 HP i łącznym tonażu 1600 ton, 14 barek o łącznym tonażu 3700 ton oraz statek wycieczkowy kursujący do Puszczykowa.
W okresie 20 lipca 1981 – 15 czerwca 1983 odbył się generalny remont nabrzeża portowego.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Port_rzeczny_w_Poznaniu
Binnenschiffe im Hafen im alten Flussbett der Warthe.
Der Hafen wurde auf Initiative der Stadtverwaltung in den Jahren 1896-1902 an der Warthe errichtet. Früher gab es in der Stadt mehrere Umschlagplätze (unter anderem den Salzmarkt und den Fischmarkt in Chaliszów), und der Hafen wurde anstelle eines von ihnen gebaut - des Kleeman Boulevards. Es befand sich in der Szyperska-Straße in der Nähe der Chwaliszewski-Brücke. Insgesamt hatte die von der Stadt erworbene Fläche eine Fläche von 57.000 m².
Die gebaute Uferpromenade war 8,5 m hoch, 704 m lang und erstreckte sich vom ehemaligen Kleeman-Boulevard bis zur Eisenbahnbrücke in der Nähe des Garbarska-Damms. Es basierte auf eisernen Säulen, die 5 Meter in den Grund des Flusses eingebettet waren. Das Flussbett wurde vertieft. Es gab 5 Hafenkrane mit einer Tragfähigkeit von 1,5 t, 2 Portalkrane mit einer Tragfähigkeit von 2 t und neun Trays zum Umladen von Kohle von Waggons auf Schuten am Kai. Der Hafen hatte auch eine Eisenbahnverbindung zum Bahnhof Tama Garbarska. Das Anschlussgleis hatte 17 Gleise und 43 Weichen. Gleichzeitig könnten 42 Barkassen mit einer Kapazität von 400 Tonnen oder 36 Barkassen mit einer Kapazität von 600 Tonnen zweireihig an den Kais anlegen.
Die offizielle Eröffnung des Hafens erfolgte am 1. Oktober 1902 unter dem Namen City Reloading. 1913 wurden dort 220.000 nachgeladen. Tonnen von Waren (hauptsächlich Getreide, Mehl, Zucker, landwirtschaftliche Erzeugnisse, Alkohol, Ziegel, Sand, Zement, Futtermittel, Düngemittel und Metallerzeugnisse). Die Waren wurden nach Stettin, Hamburg, Frankfurt (Oder), Küstrin, Berlin und Gorzów transportiert.
Nachdem der Hafen 1919 nach Polen kam, lehnte er es ab, wieder zu beleben, nachdem er 1923 Zollverträge mit Deutschland unterzeichnet hatte. Ein Jahr später wurde Wielkopolska Shipping gegründet. Im Jahr 1926 wurden 120.000 nachgeladen Tonnen von Waren, und in den Jahren 1926-1932 wurden insgesamt 300.000 durch Posen transportiert Tonnen Kohle. Die profitabelsten Jahre in der gesamten Geschichte des Hafens waren 1926-1932 (die beste Saison war 1929/30 - 724 Schiffe wurden festgemacht und 15.918 Waggons wurden umgeladen).
Während der Schlacht von Posen 1945 wurde der Hafen zu 95% zerstört und nie wieder vollständig aufgebaut. Im August 1945 besaß es sechs selbstfahrende Schiffe mit einer Gesamtleistung von 1.200 PS und einer Gesamttonnage von 1.600 Tonnen, 14 Lastkähne mit einer Gesamttonnage von 3.700 Tonnen und ein Kreuzfahrtschiff, das nach Puszczykowo fuhr.
In der Zeit vom 20. Juli 1981 bis 15. Juni 1983 fand eine Generalsanierung des Hafenkais statt.
Quelle: https://pl.wikipedia.org/wiki/Port_rzeczny_w_Poznaniu