Jezioro Rusałka i okolice
Der Rusałka-See und seine Umgebung
© Biografia Archeologii
POL
nahe Poznań
Vorher-Nachher-Bilder in der Nähe
Lade Bilder...
Jezioro Rusałka – jezioro zaporowe o powierzchni 36,7 ha, powstałe w l. 1941–1942, leżące w Poznaniu, w zachodnim, golęcińskim klinie zieleni. Zasilane przez Bogdankę i Golęcinkę. Powierzchnia zlewni – 26,6 km². Trasa wokół jeziora ma ok. 3,5 km.
Podczas okupacji niemieckiej zbiornik otrzymał nazwę Elsensee od niemieckiej nazwy pobliskiego młyna – Elsenmühle. Po zakończeniu wojny nadano mu metaforyczno-kulturową nazwę Rusałka pochodzącą od nimf wodnych.
W miejscu obecnego jeziora pod koniec XIX wieku wzniesiona została niewielka trapezowa bateria stanowiąca element fortyfikacji Twierdzy Poznań zwana Baterią Bogdanka (Bogdanka Batterie). Znajdowały się tu także nieużytki, na których swoje obozy rozbijali Cyganie, dwie glinianki nazywane potocznie Zuzanną i Byczym Jajem oraz wysypisko śmieci.
Jezioro powstało w latach 1941–1942, w trakcie niemieckiej okupacji Polski, poprzez spiętrzenie wód Bogdanki. Prace ziemne związane z utworzeniem zbiornika rozpoczęto w maju 1941 i trwały one 16 miesięcy. Do ich wykonania Niemcy zmusili Żydów osadzonych w niemieckich obozach pracy przymusowej na terenie Poznania. Do utwardzania dna wykorzystywano macewy, po likwidowanej synagodze i cmentarzu żydowskim przy ul. Głogowskiej. Jezioro miało stanowić serce wielkiego kompleksu rekreacyjnego Golęciński Park Ludowy (niem. Golnauer Volkspark). W jego sąsiedztwie planowano zbudować lunapark, linię kolejki wąskotorowej, ścieżki rowerowe, sauny, restauracje i halę sportową. Z powodu pogarszającej się sytuacji wojennej okupacyjne władze Poznania tych planów nie zrealizowały.
W 1960 na północnym brzegu jeziora powstał ośrodek wypoczynkowy z trawiasto-piaszczystą plażą, wypożyczalnią sprzętu wodnego i polem kempingowym.
W lasach otaczających zbiornik znajdują się 3 pomniki upamiętniające miejsca kaźni ze stycznia 1940 roku, kiedy niemieckie SS dokonało masowych egzekucji więźniów obozu zagłady Fortu VII w Poznaniu:
na północnym brzegu – gdzie stracono 20 osób
na południowym brzegu – gdzie stracono 40 osób
na wschodnim brzegu – gdzie stracono 2000 osób
Na zachodnim brzegu akwenu znajduje się miejsce, gdzie mieszkańcy Poznania spontanicznie składają kwiaty dla upamiętnienia ofiar zbrodniczych wydarzeń znad Rusałki. Na początku XXI wieku ustawiono tu drewniany krzyż. Odwiedzający składają tu kwiaty, znicze i zamieszczają informacje o miejscu pamięci. Poznański dziennikarz Krzysztof M. Kaźmierczak uznał ten obiekt za mauzoleum ofiar mordów. Według ustaleń Piotra Bojarskiego, dziennikarza Gazety Wyborczej, są to pozostałości po estradzie wojskowej postawionej w okresie powojennym.
Na obiekt składa się pięć stopni z sześcianów granitowych i niewielki ślad cokołu. Wieloletni kierownik Zakładu Zieleni Miejskiej na Jeżycach wyjaśnił, że choć poznaniacy w tym miejscu co roku spontanicznie składają tam kwiaty i palą znicze, to rzeczywiste miejsce kaźni i pomnik są oddalone o 100 metrów. W 2012 poinformowano, że miasto zamierza odnowić wszystkie trzy rzeczywiste pomniki upamiętniające ofiary zbrodni oraz teren wokół nich.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Jezioro_Rusa%C5%82ka_(Pozna%C5%84)
Rusałka-See - ein Barriere-See mit einer Fläche von 36,7 ha, erbaut 1941–1942, in Posen im westlichen Golęcin-Grünkeil. Angetrieben von Bogdanka und Golęcinka. Das Einzugsgebiet - 26,6 km². Die Route um den See ist ca. 3,5 km lang.
Während der deutschen Besetzung wurde der Stausee nach dem deutschen Namen der nahe gelegenen Mühle Elsenmühle Elsensee benannt. Nach Kriegsende erhielt es den metaphorischen und kulturellen Namen Rusałka, abgeleitet von Wassernymphen.
Ende des 19. Jahrhunderts wurde an der Stelle des heutigen Sees eine kleine trapezförmige Batterie als Element der Befestigungsanlagen der Posener Festung errichtet, die als Bogdanka-Batterie (Bogdanka-Batterie) bekannt ist. Es gab auch Ödland, in denen Zigeuner ihre Lager aufbauten, zwei umgangssprachlich als Zuzanna und Byczy Egg bezeichnete Tongruben und eine Müllkippe.
Der See wurde in den Jahren 1941–1942 während der deutschen Besetzung Polens durch Aufstauen der Gewässer von Bogdanka angelegt. Die Erdarbeiten im Zusammenhang mit der Schaffung des Stausees begannen im Mai 1941 und dauerten 16 Monate. Die Deutschen zwangen Juden, die in deutschen Zwangsarbeitslagern in Posen inhaftiert waren, sie auszuführen. Zur Verhärtung des Bodens wurden Matzevot verwendet, die von der liquidierten Synagoge und dem jüdischen Friedhof in der Ul übrig geblieben waren. Głogowska. Der See sollte das Herz des großen Erholungskomplexes Golęciński (Ger. Golnauer Volkspark) sein. In der Nähe war der Bau eines Vergnügungsparks, einer Schmalspurbahn, von Radwegen, Saunen, Restaurants und einer Sporthalle geplant. Aufgrund der sich verschlechternden Kriegslage haben die Besatzungsbehörden von Posen diese Pläne nicht umgesetzt.
1960 wurde am Nordufer des Sees ein Ferienort mit Gras- und Sandstrand, Verleih von Wassersportgeräten und Campingplatz eingerichtet.
In den Wäldern rund um den Stausee befinden sich drei Denkmäler, die an die Hinrichtungsstätten im Januar 1940 erinnern, als die deutsche SS Massenexekutionen von Gefangenen des Vernichtungslagers Fort VII in Posen durchführte:
am Nordufer - wo 20 Menschen hingerichtet wurden
am Südufer - wo 40 Menschen hingerichtet wurden
am Ostufer - wo 2.000 Menschen hingerichtet wurden
Am Westufer des Stausees gibt es einen Ort, an dem die Einwohner von Posen spontan Blumen legen, um den Opfern der mörderischen Ereignisse in Rusalka zu gedenken. Zu Beginn des 21. Jahrhunderts wurde hier ein Holzkreuz platziert. Besucher platzieren Blumen, Kerzen und veröffentlichen Informationen über die Gedenkstätte. Krzysztof M. Kaźmierczak, ein Journalist aus Posen, erkannte diese Einrichtung als Mausoleum der Mordopfer an. Nach den Erkenntnissen von Piotr Bojarski, einem Journalisten von Gazeta Wyborcza, sind dies die Überreste der in der Nachkriegszeit eingerichteten Militärbühne.
Das Objekt besteht aus fünf Stufen aus Granitwürfeln und einer kleinen Spur eines Sockels. Der langjährige Manager von Zakład Zieleni Miejskiej in Jeżyce erklärte, dass die Einwohner von Posen zwar jedes Jahr spontan Blumen legen und dort Kerzen anzünden, der tatsächliche Hinrichtungsort und das Denkmal jedoch 100 Meter entfernt sind. Im Jahr 2012 wurde berichtet, dass die Stadt beabsichtigt, alle drei tatsächlichen Denkmäler zu restaurieren, die an die Opfer des Verbrechens und die Umgebung erinnern.
Quelle: https://pl.wikipedia.org/wiki/Jezioro_Rusa%C5%82ka_(Pozna%C5%84)