Ulica Słowackiego, Dom Tramwajarza
Słowackiego street, the House of the Tramunter
© Narodowe Archiwum Cyfrowe
POL
near Poznań
Nearby before-and-after pictures
Fetching images...
Dom Tramwajarza w Poznaniu – środowiskowy kompleks kulturalno-mieszkalny w stylu neobarokowym, wzniesiony w latach 1925 - 1927 w Poznaniu (Jeżyce), według projektu Adama Ballenstaedta, z wystrojem rzeźbiarskim Mieczysława Lubelskiego. Oprócz nawiązań do baroku w zdobieniu fasady pojawiają się ślady prądów ekspresjonistycznych.
Na kompleks, zaprojektowany dla pracowników Poznańskiej Kolei Elektrycznej (dziś MPK Poznań), składają się trzy gmachy:
- centralny (ul. Słowackiego 19/21), mieszczący instytucje kultury: salę widowiskową, sale warsztatowe, restaurację "Tramwajarz",
- boczne (ul. Reya 5 i Kochanowskiego 8), w których umieszczono mieszkania pracownicze.
Przez wiele dziesięcioleci Dom Tramwajarza był miejscem integracji wielu pokoleń poznańskich pracowników komunikacji miejskiej. W sali widowiskowej (klubowej) działało od 2002 kino studyjne Amarant, dostępne publicznie. Z uwagi na niską frekwencję, zostało zamknięte w styczniu 2010 (krzesła pochodziły ze zburzonego w 2002, kina Bałtyk na Kaponierze). Obecnie Dom Tramwajarza należy do Miasta Poznania. Od dnia 21 marca 2015 do 31 lipca 2017 operatorem budynku była Fundacja Centrum Amarant, prowadząca w jego wnętrzu działalność kulturalną. Od 1 sierpnia 2017 operatorem budynku została Estrada Poznańska.
W części budynku ma także swoją siedzibę Orkiestra Miejska.
Wewnątrz budynku znajduje się dębowa tablica poświęcona poległym, straconym i zmarłym pracownikom Miejskiej Poznańskiej Kolei Elektrycznej.
Obiekt znajduje się pod opieką Miejskiego Konserwatora Zabytków jako Zespół Domu Tramwajarza Poznańskiej Kolei Elektrycznej (bez wpisu do rejestru zabytków).
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Dom_Tramwajarza_w_Poznaniu
Tramwajarz House in Poznań - an environmental cultural and residential complex in the neo-baroque style, erected in 1925 - 1927 in Poznań (Jeżyce), designed by Adam Ballenstaedt, with sculptural design by Mieczysław Lubelski. In addition to references to the Baroque, there are traces of expressionist currents in the façade decoration.
The complex, designed for employees of the Poznań Electric Railway (today MPK Poznań), consists of three buildings:
- central (Słowackiego St. 19/21), housing cultural institutions: a spectacular hall, workshop rooms, a "Tramwajja" restaurant,
- side ones (Reya 5 and Kochanowskiego 8), in which employee flats are located.
For many decades, the Tramwaja House was a place of integration of many generations of Poznań public transport employees. In the concert hall (club), the Amaranti studio cinema was open from 2002, available to the public. Due to the low turnout, it was closed in January 2010 (the chairs came from the cinema destroyed in 2002, the Kapuścirze Baltic). Currently, the Tramwarza House belongs to the City of Poznań. From 21 March 2015 to 31 July 2017, the operator of the building was the Centrum Amarant Foundation, which conducts cultural activities in its interior. From August 1, 2017, the operator of the building was Estrada Poznańska.
In the part of the building, the City Orchestra is also based.
Inside the building there is an oak plaque dedicated to the fallen, lost and dead employees of the Poznań City Electric Railway.
The facility is under the care of the Municipal Conservator of Monuments as the House of the Tramway of the Poznań Electric Railway (without an entry in the register of monuments).
Source: https://en.wikipedia.org/wiki/Dom_Tramwajarza_w_Poznaniu