Aleje Marcinkowskiego
Avenue Marcinkowski
© Miejski Konserwator Zabytków
POL
à proximité de Poznań
Photos avant-après à proximité
Télécharge images...
Aleje Karola Marcinkowskiego (dawniej: ulica Wilhelmowska) – reprezentacyjna ulica w centrum Poznania, przebiegająca na osi północ-południe, od ul. Solnej na północy do ul. Święty Marcin na południu. W centralnym punkcie przechodzi wschodnim skrajem placu Wolności. Liczy 650 metrów długości.
Aleje powstały z końcem XVIII wieku (1794-1798), ale już wcześniej istniał tutaj trakt komunikacyjny. Obecna forma wiąże się z powstaniem tzw. nowego miasta, na zachód od Starego Miasta. Autorem tej szeroko zakrojonej koncepcji był David Gilly, autor wielu dzieł na terenie Niemiec (m.in. Brunszwik i Poczdam). Nadał ulicy charakter głównej promenady miejskiej o szerokości 30 metrów, długości 643,7 metra (2050 stóp), o dwóch jezdniach, z czterema rzędami topoli piramidalnych oraz kasztanowców i trasą spacerową w środku. Wzorem była dla niego berlińska aleja Unter den Linden.
Aleje, z uwagi na swoją rangę, zaczęły „obrastać” reprezentacyjnymi gmachami od lat 20. XIX wieku i były to w dużej części obiekty związane z polskim życiem gospodarczym i kulturalnym.
Aleje obsadzone były zawsze szpalerem drzew, częściowo wygrodzonym drewnianym opłotowaniem, celem umożliwienia spokojnych spacerów. Od 1900 do 1902 zmieniono koncepcję wysadzenia drzew - ulicę podzielono na trzy odcinki, każdy z innym gatunkiem (co roku). Od południa były to: platany, wiązy i lipy holenderskie. Kupiec Gustaw Kronthal ufundował miastu w 1884 budkę meteorologiczną z licznymi przyrządami. W pobliżu stała też drewniana pijalnia wód mineralnych, potem przesunięta w inne miejsce.
W 1927 między ulicami Podgórną i Paderewskiego założono szeroką promenadę z rzędami kasztanowców. Po II wojnie światowej Aleje uległy głębokim przemianom urbanistycznym, związanym z planowaną w ich osi Trasą Piekary. Przyniosło to określone uszczerbki w substancji architektonicznej ulicy. W początkach XXI wieku rozpoczęto rewitalizację traktu, m.in. ułożono nową promenadę z kostki, nasadzono dęby piramidalne i ustawiono nowe pomniki.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Aleje_Karola_Marcinkowskiego_w_Poznaniu
Aleja Karola Marcinkowskiego (anciennement: rue Wilhelmowska) - une rue représentative du centre de Poznań, longeant l'axe nord-sud de ul. Solna dans le nord à ul. Saint Martin au sud. Au point central, il longe la limite est de Plac Wolności. Il fait 650 mètres de long.
Les allées ont été construites à la fin du 18ème siècle (1794-1798), mais il y avait déjà une voie de communication ici. Le formulaire actuel est associé à la création de la soi-disant ville nouvelle, à l'ouest de la vieille ville. L'auteur de ce concept large était David Gilly, auteur de nombreux ouvrages en Allemagne (notamment Braunschweig et Potsdam). Il a donné à la rue le caractère de la promenade principale de la ville, large de 30 mètres et longue de 643,7 mètres, avec deux chaussées, avec quatre rangées de peupliers et de marronniers pyramidaux et un chemin de promenade au milieu. Le modèle était Berlin Avenue Unter den Linden.
Les allées, en raison de leur rang, ont commencé à "grandir" dans des bâtiments représentatifs à partir des années 1820 et constituaient en grande partie des objets liés à la vie économique et culturelle polonaise.
Les allées ont toujours été plantées avec une rangée d'arbres, partiellement clôturée avec des clôtures en bois pour permettre des promenades tranquilles. De 1900 à 1902, le concept de plantation d'arbres a été modifié: la rue a été divisée en trois sections, chacune avec une espèce différente (chaque année). Du sud, ils étaient: des platanes, des ormes et des limes néerlandaises. Le marchand Gustaw Kronthal fonda une cabine météorologique avec de nombreux instruments en 1884. Il y avait aussi une salle de pompage d'eau minérale en bois à proximité, puis déplacé à un autre endroit.
En 1927, une large promenade avec des rangées de marronniers a été établie entre les rues Podgórna et Paderewskiego. Après la Seconde Guerre mondiale, Aleje a connu de profonds changements urbains liés à la route de Piekary prévue dans leur axe. Cela a causé certains dommages à la substance architecturale de la rue. Au début du 21ème siècle, la revitalisation de la route a commencé, y compris une nouvelle promenade de cubes a été posée, des chênes pyramidaux ont été plantés et de nouveaux monuments ont été érigés.
Source: https://pl.wikipedia.org/wiki/Aleje_Karola_Marcinkowskiego_w_Poznaniu